در شگفتم از کسی که درباره غذای خود اندیشه و تأمل میکند ولی در مورد نیازمندیهای فکری و عقلی اش تأمل نمیکند. پس پرهیز میکند از آنچه معده اش را اذیت مینماید و سینه و قلب خود را از پست ترین چیزها پر میکند.
بحارالانوار، ج۱، ص۲۱۸
شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد نمیرسد.
بحارالانوار، ج۸۲، ص۲۲۷
دسته‌ها: حديث نور | No Comments »