در شگفتم از کسی که درباره غذای خود اندیشه و تأمل میکند ولی در مورد نیازمندیهای فکری و عقلی اش تأمل نمیکند. پس پرهیز میکند از آنچه معده اش را اذیت مینماید و سینه و قلب خود را از پست ترین چیزها پر میکند.
بحارالانوار، ج۱، ص۲۱۸
بخشش – نا بجای – حکمرانان از اموال عمومی مسلمانان، ستم و خیانت است.
میزان الحکمه، ج۱۰، ص۷۴۵
دسته‌ها: حديث نور | No Comments »