طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَیْبُهُ عَنْ عُیُوبِ النَّاس.
خوشا بحال کسی که عیب خودش او را از عیب دیگران مشغول کرده است.
نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶
بخشش – نا بجای – حکمرانان از اموال عمومی مسلمانان، ستم و خیانت است.
میزان الحکمه، ج۱۰، ص۷۴۵
دستهها: حديث نور | No Comments »